O Aikido

Aikido i dzieci »
O'Sensei powiedział »

AIKIDO jest jedyną w swoim rodzaju sztuką walki, opierającą swe podstawy na dawnych systemach walki wręcz, a także sztuki posługiwania się mieczem, kijem i włócznią. Unikalność aikido polega na tym, iż nie staramy się pokonać napastnika siłą fizyczną, lecz zapanować nad nim dzięki sile jego ataku. Możliwe jest to dzięki niezwykłemu systemowi uników. W bogatym asortymencie technik, znajdują się bolesne dźwignie na stawy, rzuty oraz przeróżne kombinacje. Na naszych zajęciach można nauczyć się także technik walki mieczem (drewnianym - bokken), kijem (jo), jak również obrony przed różnego rodzaju bronią.

To, co na pierwszy rzut oka wydawać się może jedynie unikalną metodą obrony przed dowolnym typem ataku, po bliższym przyjrzeniu się staje się czymś więcej niż tylko efektywną samoobroną zapożyczoną z japońskiego bujutsu (sztuk wojennych). Staje się Dyscypliną Koordynacji, drogą poszerzania możliwości ciała i umysłu, łączenia sił duchowych i fizycznych tak, by stworzyć lepszą jednostkę ludzką. Samo słowo aikido oznacza “metodę lub drogę [do] koordynacji lub harmonijnego połączenia [ai] wewnętrznej energii człowieka i wszystkiego co go otacza [ki]”.

Zasady na których oparto aikido do dziś okazują się aktualne zarówno od strony teoretycznej jak i praktycznej. Jedną z takich zasad jest na przykład marui (ruch okrężny), którego istota polega na stwierdzeniu, że atak wyprowadzony po linii prostej może zostać skontrolowany dzięki zastosowaniu w obronie ruchu okrężnego. Mistrzowskie opanowanie tej zasady daje możliwość odparcia dowolnie silnego ataku. Co więcej, koncepcja ta sprawdza się znakomicie również w życiu codziennym.

W przeciwieństwie do innych współczesnych sztuk walki takich jak karate, judo czy kendo, aikido odrzuca możliwość przekształcenia się w sport oparty na współzawodnictwie, odrzucając wszelkie formy pojedynków czy zawodów. Rywalizacja podsyca egocentryzm i lekceważenie innych. Każdy chce być zwycięzcą - jednak nie ma nic bardziej szkodliwego dla budo, którego ostatecznym celem jest uwolnienie się od ego.

Prawdziwy postęp w nauce technik może zostać osiągnięty jedynie wtedy, gdy ćwiczy się ze spokojem umysłu i w harmonii z partnerem. Prawdziwa siła rodzi się z elastyczności umysłu i hartu ciała wzmocnionego ciężkim treningiem.

Pod wieloma względami aikido jest sztuką odmienną od innych japońskich sztuk walki. Dotyczy to szczególnie pracy stóp i ciała. Techniki aiki stanowią połączenie trójkąta, koła i kwadratu. Trójkąt oznacza kreatywność, koło nieograniczony rozwój a kwadrat stan harmonii. Na poziomie technicznym symbole te oznaczać będą: trójkąt - postawę i pracę stóp, koło - formę harmonii osiąganą dzięki przejęciu kontroli nad partnerem, kwadrat - skuteczne wykonanie techniki. Trójkąt jest elementem najbardziej podstawowym, bo koło będzie efektem jego obracania, a kwadrat można złożyć na przykład z dwóch trójkątów. W terminologii szermierki koło oznacza nierozłączny związek (kimusubi) pomiędzy twoim mieczem, a mieczem partnera.

Jak wskazuje sama nazwa “aikido” sprawą najwyższej wagi w trakcie praktyki tej sztuki będzie łączenie własnego ki z ki partnera. Nienamacalne ki przejawia się w trójkącie, kole i kwadracie, które prowadzą ki partnera. Zrozumienie tej prawdy w powiązaniu z ciężkim treningiem powinno pozwolić ci na szybsze robienie postępów w aikido.

O'sensei Morihei Ueshiba wyjaśnia: “Świat jest rządzony przez ludzi. To jest wszechświat ludzi. Gdy zamkniesz oczy, nie ujrzysz niczego. Gdy zostawisz swoje ego i swoje żądze, cały wszechświat stanie się twoją własnością. Aiki to droga jednoczenia ciała i umysłu”. Ostatecznym celem aikido jest stan jedności z duchem wszechświata. Z tego powodu określa się je mianem “budo jednoczenia”.